Gespannen Daniël Sensit presenteert Den Haag Songwriters Guild in Lokaal Vredebreuk

Heres a review in Dutch again... big ups to Daniel for stepping up and hosting the night right at the last inute. All signs indicate he did a great job, so thanks! And also Tino wrote the review for the Lokaal Vredebreuk newletter, so if your not signed up to that yet (which you should be), here's his intrepretation of the nights events in full colour: (fotos on the way soon)

Zondagmiddag 4 maart bel ik Kat om te vragen hoe laat ik aanwezig moet zijn in Lokaal Vredebreuk. Ik ga er spelen vanavond en krijg te horen dat ik negen uur kan soundchecken. Ze informeert me tevens over het feit dat Jaap spoorloos is verdwenen en de verantwoordelijkheid van de avond is overgedragen aan Daniël Sensit, die ook zal spelen vanavond. Oja, en of ik een stukje wil schrijven over de avond. Hier volgt mijn verslag.

Iets na negen uur loop ik de trappen af van Lokaal. In de kelder aangekomen, wordt ik meteen aangesproken door Daniël. “Jij bent Tino? Ik heb je gepland als eerste van de avond, dus je moet meteen beginnen met opbouwen. Je hebt maar weinig tijd, want we beginnen over tien minuten. Dus graag in supertempo alles klaarzetten.” Niels Zeven, mijn bassist/keyboardspeler, begint zijn spullen uit te pakken. Ik sluit ondertussen mijn gitaar aan op de installatie, maar krijg er geen geluid uit. Dat is vreemd; ik heb immers net een nieuw element gekocht. “We hebben geen tijd meer om uit te zoeken wat er aan de hand is. Speel maar op die andere gitaar.” Daniël wijst me de semi-akoestische gitaar aan, waarmee Helmlet net even gesoundcheckt heeft. Toch maar even vragen aan de eigenaar of ik erop mag spelen. Het mag en ik sla een paar akkoorden aan. De gitaar heeft een heel ander geluid dan die van mij, maar vooruit, het moet maar. Dan komt Niels naar me toe en zegt dat de keyboardadapter niet aanwezig is. Daniël regelt een andere, maar die blijkt niet ‘compatible’ te zijn. “Jongens, dit gaat me te lang duren. Ga maar als laatste,” zegt Daniël dan. Ik stribbel tegen en maak hem duidelijk dat ik zo kan gaan beginnen. Niels sluit zijn bas aan en onmiddellijk nadat hij geluid heeft, geef ik aan van start te kunnen gaan.

Daniël leest vanaf een blaadje enige informatie voor over mijn verleden als muzikant. Ik begin dan solo met drie nummers, waarna Niels me met bas komt versterken. We werken ons door het optreden heen en krijgen redelijk wat applaus. Als “Jesus is just allright” en “God is karma” voorbijkomen, is de respons wat minder. Tja, niet iedereen is God-gezind. Als toegift doe ik samen met Femke “Satan’s dictionairy,” wat ontvangen wordt met luid applaus. Hierna gaat de muziek weer aan.

Daniël Sensit doet zijn soundcheck samen met een zangeres. Als het geluid hem bevalt, gaan ze gelijk door met hun set. Even later komt toetsenist René Kaaij hen versterken. Daniël en René hebben lol tussen de nummers door. De set eindigt met een sologedeelte van Daniël. Ik sta inmiddels bij de bar en krijg een visitekaartje van hem in mijn handen gedrukt, net als de andere mensen die aanwezig zijn. Ja, die jongen weet wel wat promotie is!

Helmlet is de laatste act van vanavond. Hij vertelt dat zijn teksten belangrijk zijn, alleen jammer dat hij niet bepaald verstaanbaar is. De muziek klinkt wel goed verder hoor, daar niet van. Hij wordt muzikaal ondersteund door een elektrische gitarist, die de jus in de pan vormt. Verreweg het meeste publiek is alweer vertrokken, als Helmlet het laatste nummer heeft gespeeld. Al met al een leuke avond!