Murphys Law - by Ton Jenner
Folks, this ones especially for the Dutch readers out there. Photos are coming soon..... (cant upload them from work)
De laatste twee weken hebben de optredens van de Guild in Murphy’s Law te lijden onder de echte Murphy’s Law. Vorige week zegde Aletta af wegens ziekte en kwam Joppe van JopLin met grote vertraging aan vanwege het treinverkeer, Ton Jenner stond er even alleen voor. Afgelopen donderdag was de beurt aan Michel Ebben om door pech (geen treinverkeer) te worden getroffen.
En dus stond The Sound of Amnesia helemaal alleen… nou, dat maakte Daniël helemaal niets uit en hij speelde ruim een uur de tent plat. Symfonische Singer/songwriter Rock, als je het in een hokje zou willen stoppen. Als je z’n CD beluistert, vraag je je misschien af hoe hij dat in z’n eentje op het podium zal doen, nou, ga es een keertje luisteren en je krijgt het antwoord. Grommen en loeien, meeslepend zingen, subtiel spelen of rammen op z’n akoestische gitaar, alles zat er in. Dat een man met gitaar zo dominant bezig kan zijn is een belevenis. Of je het mooi vindt of niet, je bent wél geboeid! De volop meegekomen fans doen trouwens lekker mee, dus de sfeer zit er goed in.
Na The Sound of Amnesia nam een andere Daniël de gitaar even over en speelde een set mooie singer/songwriters liedjes. Konden de bezoekers even een beetje bijkomen. Zo werd de avond weer lekker gevuld.
Wat me opvalt bij Murphy’s is dat het geluid niet echt geweldig is. De toeschouwers kunnen het nog net horen, maar de artiest weet niet hoe hij/zij overkomt. Misschien kan daar nog wat aan gedaan worden, want het blijft toch een heel gezellig muziek-café.
De laatste twee weken hebben de optredens van de Guild in Murphy’s Law te lijden onder de echte Murphy’s Law. Vorige week zegde Aletta af wegens ziekte en kwam Joppe van JopLin met grote vertraging aan vanwege het treinverkeer, Ton Jenner stond er even alleen voor. Afgelopen donderdag was de beurt aan Michel Ebben om door pech (geen treinverkeer) te worden getroffen.
En dus stond The Sound of Amnesia helemaal alleen… nou, dat maakte Daniël helemaal niets uit en hij speelde ruim een uur de tent plat. Symfonische Singer/songwriter Rock, als je het in een hokje zou willen stoppen. Als je z’n CD beluistert, vraag je je misschien af hoe hij dat in z’n eentje op het podium zal doen, nou, ga es een keertje luisteren en je krijgt het antwoord. Grommen en loeien, meeslepend zingen, subtiel spelen of rammen op z’n akoestische gitaar, alles zat er in. Dat een man met gitaar zo dominant bezig kan zijn is een belevenis. Of je het mooi vindt of niet, je bent wél geboeid! De volop meegekomen fans doen trouwens lekker mee, dus de sfeer zit er goed in.
Na The Sound of Amnesia nam een andere Daniël de gitaar even over en speelde een set mooie singer/songwriters liedjes. Konden de bezoekers even een beetje bijkomen. Zo werd de avond weer lekker gevuld.
Wat me opvalt bij Murphy’s is dat het geluid niet echt geweldig is. De toeschouwers kunnen het nog net horen, maar de artiest weet niet hoe hij/zij overkomt. Misschien kan daar nog wat aan gedaan worden, want het blijft toch een heel gezellig muziek-café.
0 Comments:
Post a Comment
<< Home