From the V.I.P Seats - Mak Wolven, Tzja Giantor & Arno Loriaux

Het was het weekeinde wel weer. Voor het Den Haag Songwritersguild in ieder geval. Nadat we zaterdag Kaderock tot een geslaagd feest hebben gebracht, was het zondag, in het begin van de middag Leidschendam wat we onveilig maakten. We hadden Mak Wolven, die deze avond ook in Lokaal Vredebreuk optrad, meegenomen naar de studio van Midvliet FM voor een promotieoneel radio interview en optreden. Alles verliep goed, het geluid was goed, en het interview, alhoewel het volledig in het Engels ging, was ook zonder teveel hikken en stoten tot een goed einde gebracht. Okee, genoeg over het voorgaande, waar het in dit verslag natuurlijk over gaat, is het optreden van 3 singer-songwriters dat we elke zondag in Lokaal houden.

Vandaag was het, zoals Kat het aankondigde, een Haagse Jongentjesavond. 3 Haagse mannen bepaalden vanavond het decor. Om te beginnen met Mak Wolven. Mak is een rasechte Americana singer-songwriter. Hier en daar heeft zijn muziek in de verte wel iets weg van verschillende amerikaanse stijlen. Over het algemeen weet Mak zijn scherpe teksten goed in te pakken in duidelijke, mooi samenvallende poppy gitaarrifs. Mak geeft zelf aan niet al te vaak op te treden en optreden eigenlijk net zo mooi vind als het opnemen van muziek in zijn studio. Het was dan ook duidelijk aan Mak te zien dat hij net zoveel plezier had in het spelen als dat het publiek dat had van hem.

Tweede act van de avond speelde, een beetje tot mijn verbazing, opeens niet alleen. De vorige keer dat Tzja Giantor er was, stond me bij dat hij met minder was. Paul, Tzja Giantor in persoon, nam heel duidelijk de leiding en verantwoordelijkheid over de band op zich. Dit was een zeer goede eigenschap. Een band die de toch al sterke liedjes ook nog eens retestrak speelt. En dat voor een band die hij letterlijk bijeen geraapt had. Zijn drummer cq backing gitarist vertelde mij na het optreden dat hij al een jaar of zes niet op het podium had gestaan vorm een volwaardig optreden. Op een paar jamsessies na heeft hij alleen maar gehobbied. Dat was tijdens het optreden allerminst te merken. Daarnaast had hij een muzikant meegenomen die voor de nodige begeleiding op de piano zorde om het geheel compleet te maken. Een heel volwassen optreden, wat eigenlijk iedereen die aanwezig was kon boeien gedurende de hele set.



Afsluiter van de avond was Arno Loriaux. Arno zou al een hele tijd voor ons komen spelen, maar het kwam er steeds maar niet van. Gelukkig hebben we het eindelijk voor elkaar gekregen om een passende avond voor hem te vinden. Arno had lekker veel publiek meegenomen, wat zorgde voor een gezellige sfeer waarin heel veel mensen duidelijk een groot deel van de nummers kenden. Heel origineel was zijn manier waarop hij zijn nummers aankondigde. Door met poëtisch spreken een deel van de lyrics van het volgende nummer uit te spreken gaf hij voordat hij begon met spelen, een duidelijk idee waar het volgende nummer over ging. Arno heeft een hele goede duidelijke uitspraak, waardoor zijn pakkende teksten goed uit de verf kwamen. Daarnaast is het ook nog eens gewoon een retegoede gitarist, wat het plaatje compleet maakte.

Al met al hadden we een goedbezochte avond waar het niveau weer eens bijna onmenselijk hoog lag. Volgende week gaan we gewoon weer dit niveau evenaren met Christopher Bernhard & The Bowmans, beide uit New York!, en onze eigen Alex Franken.