November 25 In Lokaal Vredebreuk

Jeroen Kant (1982) is een singer/songwriter uit Rotterdam. Op het moment studeert hij nog aan het conservatorium van Rotterdam, waar hij les krijgt van o.a. Simone Roerade, Menno Gootjes en Martijn van Agt.

Jarenlang speelde hij alleen maar electrisch gitaar en na het spelen van verschillende stijlen in verschillende bands, raakte hij steeds meer geboeid door de blues en besloot er helemaal in te duiken. Aangezien al zijn muzikale helden (van Robert Johnson tot Jimi Hendrix) zelf zongen, besloot hij ook zelf te gaan zingen en eigen liedjes te gaan schrijven voor zijn bluesband.

Dit was het punt waar Jeroen zichzelf muzikaal had gevonden. In zijn liedjes kon hij al zijn emoties kwijt. Het gitaar spelen werd steeds minder belangrijk, het schrijven en zingen van liedjes steeds meer. Ook ondekte hij steeds meer andere singer/songwriters zoals Ryan Adams, Damien Rice en Ray LaMontagne en raakte hij geinteresseerd in andere muziekstijlen zoals country. Vanaf dit punt koos Jeroen voor de akoestische gitaar, wat de puurheid van zijn liedjes nog beter kon dragen.

De eigen liedjes bleven maar komen en het duurde niet lang voordat Juan van Emmerloot (o.a. Snowy White) de puurheid, de oprechtheid en het gevoel wat Jeroen in de liedjes stopte, opmerkte en aanbood met hem te gaan samenwerken. Dit draaide uit op het opnemen van de EP "Jeroen Kant" die in Juni 2007 onder eigen beheer uitkwam.

De liedjes van Jeroen zijn autobiografisch. Ze gaan over zijn gevoel, het leven, liefde, de blues, in het Engels en in het Nederlands. Jeroen speelt zijn liedjes met zijn band, met Bartho Staalman als drummer en Max van Zutphen als Bassist. Ook treed Jeroen solo op, wat de liedjes nog dichter bij de basis brengt. Momenteel is hij druk aan het experimenteren met allerlei verschillende muzikanten om zijn liedjes op andere manieren naar buiten te kunnen brengen.

www.myspace.com/jeroenkant












Fabian Veelal krijg ik de vraag welk genre muziek ik speel. Pop-achtig, singer/songwriter-achtig? Ik weet het niet en voor mij is dit ook niet belangrijk. De liedjes die ik schrijf ontstaan vanuit een gevoel wat ik heb en de drang om dit te vertalen naar muziek in zijn breedste vorm met als gevolg dat er in het repertoire af en toe leuke uitstapjes gemaakt worden.

Sinds een half jaartje werk ik samen met Jorn. Hij speelt met diverse nummers mee op de piano. Ook hij zit vol met ideeën die weer voor eigenzinnige creaties hebben gezorgd. Op 25 november spelen we samen in Lokaal Vredebreuk.

Rosie Finnegan is een is een singer-songwriter, geboren in Ierland
tijdens de grote hongersnood van 1848. Tegenwoordig houdt ze zich
schuil in Den Haag. Door een weddenschap begon ze in haar tienerjaren
met het schrijven van songs. In Ierland speelde ze in veel
verschillende bandjes, waar ze eigenlijk nog niet rijp voor was. Zo
speelde ze drums in een blasfemische band op een kunstacademie. Al snel
ontdekte ze dat niemand haar kon zien achter het drumstel, dus besloot
ze om voor op het podium te gaan staan als zangeres. Dit deed ze in een
underground cultband genaamd ‘The Would Be’s’. Een diep
wantrouwen in
eilanden bracht haar naar Nederland, waar ze zich aansloot bij de
formatie ‘Behind the Sofa’. Deze band bestond uit allerlei
‘vreemdelingen’ die het ook allemaal wel geloofden. Hun muziek was
een
furieuze mix van pop, folk en rock en de optredens waren theatraal en
meeslepend. De band was een veel gevraagde live-act met jaarlijks
honderden optredens in Ierland, Duitsland en Nederland. Na zeven zeer
drukke jaren, met wat inzinkingen en doorstarts, produceerde de band
een cd met de welluidende naam ‘Seedy’, onder contract van
Rockhouse
Records. Hierna hield ‘Behind the Sofa’ op te bestaan. De bandleden
worden nog steeds door justitie gezocht.Omdat ze eindelijk niets heeft
gevonden waar ze wél goed in is, ging Rosie door met het schrijven van
songs. Ze volgde een cursus Electronic Music Production in Amsterdam en
staat altijd open voor projecten van andere muzikanten. Dit wordt haar
eerste solo-optreden.