OK this night I was there, but Jaap has to do the review in dutch for the lokaal niewsbrief. so i dictated it to him in dutch, trust me, it beats my dutch spelling.
we havent got photos yet but they will
be here soon
Vanavond was een beetje een expirimentele avond. Een avond met veel artiesten die van buiten de regio kwamen. Een avond met 3 Amsterdamse acts, wat in veel opzichten toch goed uitgepakt is. Steengoede muzikanten was het resultaat. Jammer dat er op zo'n avond niet al te veel aanhang
meekomt met de artiesten, maar aan de andere kant was iedereen, stuk voor stuk, toch echt voor de muziek gekomen. Er waren aardig wat leden van het songwritersguild aanwezig, dus het was weer echt een avond om eens lekker te netwerken.
Fransix was de eerste act van de avond. Een energieke en positieve presentatie ging gepaard met een prachtig zuivere stem. Fransix zong vooral in het Engels, maar ook een paar nummers in het Nigeriaans, zijn moedertaal, ontbraken niet in het repertoire. Door zijn beweeglijkheid bleef de microfoonstandaard maar vallen, wat er toe leidde dat Fransix uiteindelijk de microfoon maar in de hand nam, wat uiteraard voor tot meer beweging leidde. Fransix had zijn gitarist uit Eindhoven meegenomen, en het is ze dermate goed bevallen dat ze het gelijk na afloop van het optreden over een wederkomst hadden. Als het aan ons ligt, gaat dat ook zeker snel gebeuren!
Tweede artiest van de avond was Luc, van The Sympathizers. Luc speelde naast een hoop eigen materiaal ook een paar covers om de variatie er een beetje in te houden. Iets wat hij verdomde goed deed overigens. Luc is overduidelijk een typische Indie-style singer-songwriter. Als je dat samen met zijn diepe, lage, doordringende stem neemt, kom je tot een artiest waar je niet om heen kan. Hij heeft erg grappige teksten, met name in het nummer over zijn ex-vriendin, waar hij wenst dat ze voor één dag eens niet die zeikerige koe zou zijn.
Als laatste act van de avond stond Lisa Graciano op het programma. Lisa was overduidelijk de beste gitariste van de avond. Lisa speelde met name nummers van haar album, Citygirl Blues. Bij dat prachtige gitaarspel hoort ook een stemmetje als een nachtegaal, wat ook haar tot een echte aandachttrekker maakt, in de positieve zin van het woord natuurlijk. Ik kon dan ook geen valse noot ontdekken in haar set.
Nogmaals, jammer dat het een beetje rustig was, maar met name de aanwezige guildleden zorgden voor een ontspannen sfeertje waar eens lekker naar de muziek geluisterd kon worden. Volgende week ben je van harte welkom om The Jack Hills, Daisy Cools en Smutfish te komen bewonderen. Een echte singer-songwriter-band-avond staat in de planning, dus dat belooft wat!
Groetjes, en tot volgende week!
Kat (en Jaap voor de uitwerking)
Labels: awesome, dhsg, fransix, lisa graciano, live music, lokaal vredebreuk, muziek, primal grunt, zondag