Invaller!

Jesse Edmond speeld vanvand in plaats van phinx
excuses voor het ongemak!

Sunday 30 September 2007 in Lokaal Vredebreuk

Melle de Boer (Delft, 1972) beeldend kunstenaar singer-songwriter groeit op met muziek van Amerikaanse singer-songwriters. Hij studeert in 1995 af aan de Willem de Kooning Academie te Rotterdam. Naast zijn werk als beeldend kunstenaar vormt hij in de nazomer van 2002 de band Smutfish. De teksten van Melle verbeelden zonder pathos de cruciale menselijke ervaringen, handelen over hulpeloosheid en onbegrip. De Volkskrant schrijft over ‘juweeltjes, rustend op een bedje van mooi verwoord mannenleed.’ In 2006 speelt Melle solo op het Crossing Border Festival en gaat met Smutfish naar Berlijn voor een optreden tijdens Popkomm. Hieruit volgt de samenwerking met het Duitse label Hazelwood, waarmee Smutfish begin 2007 in de studio van het label te Frankfurt de 3de CD heeft gemaakt. release november 2007. Volgens niet nader te traceren bronnen is Melle naast Smutfish bezig met een solo CD.

phinx zijn liefde voor muziek is heb binnengedrongen achter de piano. Ooit gestart in een koor, waarna een Klezmer Duo en een grote variëteit aan bars en restaurants over de hele wereld zorgden voor de ontwikkeling van zijn eigen stijl van spelen. Teruggekomen van een lange reis in het buitenland, combineerde phinx zijn pianospel met zang. “Ik ben zo gek op deze combinatie is omdat het een bron van pure energie is, ritme en harmonie liggen onder mijn vingers en mijn vocalen gebruik ik om er doorheen te surfen. Zijn muziek kan omschreven worden als een mix van jazz, pop, ragtime en soul. In februari 2005, neemt phinx samen met het metropoolorkest zijn nummer “2 lepeltjes” op voor de Annie MG Schmidt wedstrijd. Verder op zijn pad wint hij nog een aantal respectabele prijzen als Mooie noten, Het Geheim van Utrecht, en de Grolsch Grote Prijs van Nederland, in de catagorie beste muzikant. Voorzichtig geschreven nummers, een energierijke podiumact en de gedetailleerde teksten die Phinx speelt kenmerken zjin liefde voor alles wat met muziek te maken heeft, van sequencing en beatprogramming tot het produceren van liedjes. phinx (Vincent Beijer) vindt dat muziek maken iets is dat je altijd met plezier moet doen.

The Curing Shidt, oftewel De Helende Schijdt, is een uit drie Delftse muzikanten bestaande band. Alle muzikanten zijn van het vrouwelijk geslacht, en tevens vriendinnen van elkaar. Op jonge leeftijd begonnen ze al met het schrijven van eigen nummers, en vandaag de dag, op hun 18e levensjaar, treden ze op in cafeetjes. The Curing Shidt heeft een voorliefde voor akoestische klanken, en is daarom een aanhanger van de akoestische revolutie. De bandleden maken gebruik van verschillende instrumenten. Yanna Pelser: altviool, akoestische bas, kazoo, zang; Ingrid Schut: piano, klarinet, melodica, kazoo, zang; Renee Vermeij: akoestische gitaar, zang, voettambourijn. De bandleden hebben elkaar leren kennen in de brugklas of eerder. Ze doen vaak mee aan muzikale projecten in en rond de school. Daar zal helaas snel een eind aan komen, want ze doen dit jaar eindexamen. Hun muziek is te beluisteren op http://www.blogger.com/www.myspace.com/curingshidt en live in Lokaal Vredebreuk!

Arthur Adam in Lokaal Vredebreuk

Arthur Adam

Leine in Savanna this Thursday!

Not organised by us but very interesting - Leine will be performing in Savanna this Thursday night! This is one definatly not to miss, she is a hot contender for the GPNL this year. I will be going for sure, so I hope to see you there! Starts at 8....

Prins Hendrikplein 10, Den Haag

From the V.I.P Seats - een sort van Konings Nacht

Vanavond hadden we een programma wat toch wel weer eens lekker "anders dan anders" was. Doordat we een combinatie hadden gemaakt van Helmlet, die een deel van zijn set solo speelde, maar ook een deel van zijn set speelden zijn 2-koppige aanhang een heel gevariëerd spel samen. Ook daarna was er wat speciaals. Op een songwriter avond zie je normaal gesproken een solo-artiest, met hooguit een keer 1 of 2 gastmuzikanten. Jester of the King was in voltallige formatie aanwezig, maar dan wel helemaal acoustisch. Iets wat ze zo af en toe wel eens doen, om het publiek wat meer te laten zien dan wat ze van Jester gewend zijn. Om toch niet te vergeten dat we een singer-songwriteravond hebben, hebben we als derde iemand neergezet die 101% singer-songwriter is. Arthur Adam is een heel ervaren artiest, heeft al in vele verschillende acts meegespeeld op verschillende instrumenten, maar vond zichzelf toch beter tot zijn recht komen, wanneer hij enkel uitgerust was met een gitaar, zijn eigen stem en een flink repertoire aan zelfgeschreven nummers.
We zullen bij het begin beginnen. Omdat ik en Kat wat problemen hadden voordat we alle administratieve verplichtingen voor deze avond in orde hadden, iets wat thuis, een uur voordat we normaal gesproken vertrekken naar Lokaal Vredebreuk al gebeurt. We kwamen om ongeveer kwart over negen binnen, en de artiesten waren al vrolijk bezig met alles op te zetten voor hun optredens. De speelvolgorde bleek alleen aangepast te worden, en alhoewel de geluidsinstallatie goed klinkt, hij heeft geen geheugen voor drie acts. Dat werd dus noteren tijdens de soundchecks, jammer, want dat hadden we beter tussen de sets in kunnen doen, daarom waren we jammergenoeg nog wat uitgelopen, maar toch scheen niemand echt een probleem daarmee te hebben behalve ik, Jaap, de controlfreak. Nee, dat zeg ik verkeerd, ik ga freaken als ik de controle verlies, dat is wat anders.

Anyway, Na de soundchecks was het tijd voor Helmlet om het spits af te bijten. Helmlet begon gelijk al te spelen met zijn 2 begeleiders, die gitaar en bas speelden. Een heel afwisselend spel, en de twee gitaren vulden elkaar goed aan. Voor de variatie werden de instrumenten later ook nog even met elkaar geruild, zodat een nog apartere speelwijze ontstond. Erg interessant om naar te luisteren. Hij zelf was toch een beetje zenuwachtig, iets wat in mijn ogen helemaal niet nodig is geweest, want zoals hij is als dat hij vanavond is, dan zit het zeker wel goed met het kunnen en kennen van de muziek. Een artiest met nog niet heel veel ervaring als singer-songwriter, maar toch is daar erg weinig van te merken!

Na Helmlet kwam het viertal van Jester of the King op het podium. Een volledig acoustische band die zelf compleet genoot van wat ze zelf deden, maar ook vooral het publiek het nodige genot gunde. Ze speelde zelf gitaar en zong bloedzuiver haar eigen teksten, op een manier dat het je direct trok en vasthield. Door de duidelijke uitspraak van haar was de tekst goed te begrijpen, wat best nodig was, omdat er behoorlijk wat diepgang in diezelfde tekst zat. De rest van de band was duidelijk vaker op pad met deze J. Esther, de ene reden van de naam Jester of the king, de andere is de betekenis van hofnar, waarbij gelijk mensen begonnen te geinen over onthoofdingen vanwege tegenvallend humorgehalte, inderdaad echt humor kwam wel later in de set, in het begin waren er vooral serieuzere teksten. Ze wist het zwaardere en lichtere overigens goed af te wisselen. Echt een act met bergen en bergen ervaring onderling.

Laatste act van de avond was Arthur Adam, ook bekend als Arthur ten Cate. Arthur, zoals gezegd, was de enige artiest die solo speelde. Ondanks het geweld van de vele instrumenten bij de acts voorafgaand aan die van Arthur, wist ook hij een hoge hoeveelheid virtuositeit in zijn zang en spel te stoppen, waardoor het zonder twijfel een volwaardige act is. Ik heb Arthur eerder horen spelen, en was zo erg onder de indruk van zijn zang dat ik, als niet-zanger en a-musicalist (instrumentaal-vandaal) zelfs jaloers was op die stem. Een bereik wat maar weinig pro's kunnen evenaren, beter heb ik eerlijk gezegd ook nog niet gehoord bij een optreden waar je niet 20 euro of meer voor een kaartje moet lappen. Arthur was het lange wachten meer dan waard. Door de verschillende oorzaken van het uitlopen van de activiteiten, kwam Arthur pas om 10 voor 12 aan de beurt, maar toch bleef vrijwel iedereen tot het eind van zijn set zitten. Niet zozeer uit respect, maar gewoon omdat het zo retegoed is dat je wel wil blijven. Ik denk dat Kat een heel net trio aan acts heeft geprogrammeerd vanavond.

Omdat ik ten tijde van dit schrijven in een internetcafe zit, kan ik je even geen info geven over de acts van volgende week. melle, phinx en The Curing Shidt
In ieder geval ben ik ook van de partij volgende week. Zeker weten!
Tot dan dus!

Jaap

Phinx op Kakophonie

Merel Hutten in Lokaal Vredebreuk

Merel Hutten in Lokaal Vredebreuk - 1

Vanmiddag om ongeveer half twee zal phinx te gast zijn bij Kakafonie, hij zal daar een boekje over zichzelf, zijn projecten en zijn muziek open doen voor de luisteraars. Daarnaast zal hij, volgens planning een aantal nummers live op de radio ten gehore brengen.

Ook vandaag, alleen wat later, is onze wekelijkse showcase van singer-songwriters in Lokaal vredebreuk, omdat ik een beetje krap bij tijd zit, nee, eigenlijk omdat ik gisteravond tijdens onze hpc avond, singer-songwriterscondensed II, gewoon veel te veel drankjes van de veel te aardige singer-songwriters heb gekregen. Daarover later meer!

hier even de bios van vanavond:

Jester of the King maakt liedjes over passie, liefde, ellende en hoop. De band verpakt die liedjes in akoestische poprock met warme invloeden uit folk en jazz. Jesters geluid is door muziekkenners vergeleken met dat van Heather Nova, Alanis Morissette, Cowboy Junkies, Annie Lennox en Joni Mitchell. Over een ding zijn ze het eens: Jester of the King maakt lekkere popmuziek met een eigen smoel. De band heeft na het uitkomen van het album “Beautiful when you smile” live gespeeld bij radio 3FM, Radio 2, Radio West en lokale radiostations. Kom Judith, Oscar, Erwin en Bob live beluisteren en ervaar Jester of the King zelf!

Arthur Adam - Shhh


Deze korte cd die luistert naar de naam Shhh! is een ware parel. (FileUnder)

Mooie liedjes schrijven kan hij goed, zo liet hij ook al eerder horen op Small Songs, For On A Radio en Pop? Waar die laatste soms een beetje teveel op twee gedachten sprong, daar kiest hij met Shhh voor het intieme liedje. Een verstandige keuze... De oorlog win je weliswaar niet met hem, je krijgt het slagveld er in ieder geval wel stil mee. (OOR)


De singer-songwriter die uit elkaar ging

Arthur Adam is het soloproject van singer-songwriter Arthur (voluit Arthur Adam ten Cate (1980)). Deze muzikant trad altijd in z'n eentje op, maar besloot toch uit elkaar te gaan. Tot Arthurs grote onvrede was zijn repertoire bij vlagen niet met zichzelf te verenigen. Zijn motto ‘tussen jazzy pop en beukende eenpersoonsrock’ geeft de muzikale meningsverschillen weer waardoor de breuk onvermijdelijk werd. Begin 2006 richtte Arthur met drummer J.J. Quite The New op. Hier vonden de nu tweepersoons stuiterpopliedjes een goed doortimmerd onderdak. Het rustiger werk wordt nu, geconcentreerder, uitgebracht onder de naam Arthur Adam.

Arthur Adam maakt weloverwogen liedjes. Waar Arthur vroeger nog wel eens omschreven werd als ‘de nieuwe Jeff Buckley’ of ‘de Nederlandse Jamie Cullum’... klinkt de muziek nu rustiger en indringender, geïnspireerd door liedjesschrijvers als Sufjan Stevens, Joni Mitchell, Brian Wilson en Damien Rice. De liedjes op Shhh ademen rust, stilte, ruimte. De liedjes ademen. Het is een ode aan het geduld.

Shhh is te zien als het debuut van Arthur Adam. In een vorig muzikaal leven, als Arthur, won Arthur met zijn liedjes en energieke liveshows verscheidene singer-songwriterconcoursen (bijv. Juttersfestival, UvA Cultureel festival), kregen zijn plaatjes eervolle vermeldingen (demo van de maand in FRET, local hero in LiveXS, airplay en sessies op radio 1, 2, 3, 5 (747AM) en KinkFM) en stond hij in 2004 al eens in de finale van de grote prijs van Nederland. Begin 2007 maakte de NPS een 12 minuten durende beeldreportage over Arthur Adam voor het programma Cultura.

Arthur Adam ten Cate is een overtuigd en veelzijdig muzikant. Na het afronden van zijn studies Nederlands Recht en Wijsbegeerte koos hij voor het maken en beleven van muziek op velerlei wijze. Zo is hij naast zijn solo- en duowerk actief als gitarist/toetsenist bij Mist waarmee hij tourde door o.a. Argentinië, Chili, Mexico en Spanje, en speelt hij als bassist bij de band Pelt, o.a. in 2005 op North Sea Jazz.

Helmlet bestaat uit singer-songwriter Frank van der Helm die bij gelegenheid wordt ondersteund door drummer Leon Schmidts. De liedjes van Helmet kenmerken zich door een streke koppeling tessen text en muziek. Die liedjes zijn eigenlijk in muziek ongezette belevenissen, kleine verhalftjes die beeldend aan die luisteraar voorbijtrekken. Verhaaltjes over de liefde, maar ook politiek en het leven in de steeds verbazingwekkende mensenmaatschappij.

!!!!!! Vanavond !!!!!!

From the V.I.P Seats - Daniel Sensit, Naked en Three

Vandaag stond er weer een gevarieerd programma op ons te wachten. De combinatie van de singer-songwriters, al dan niet vergezeld met begeleidende artiesten zorgden voor een lekkere opbouw van de avond, wat goed uit kwam, omdat we toch een minstens evenveel gevarieerd publiek hadden. Omdat ik wat later binnenkwam nadat oom agent het ledlampje voorop mijn fiets zwak genoeg licht vond geven om er een boete van 35 euro voor uit te schrijven, stond Daniël Sensit al klaar om te spelen.

Daniël heeft de afgelopen tijd flink aan zijn repertoire gesleuteld, hij heeft het voor elkaar gekregen om een selectie hiervan samen te brengen op zijn nieuwe album, wat volgende week, vergezeld met een uitgebreide release-party in De Paap, uitgebracht zal worden. Voor ons had hij vanavond alvast een selectie van de nummers op rij gezet, zodat we een goede indruk kregen van de variatie in zijn liedjes. Zijn nummers zijn vooral een vertelling van zijn eigen leven, wat je ook direct merkt in de emotie die in de performance zit. Liedjes die overigens staan als een huis. Daniël, alhoewel hij relaxed zit op zijn barkruk, geeft toch een heel zelfverzekerde indruk tijdens zijn set. Duidelijkheid is toch een kenmerk dat erg naar voren kwam in zijn set. De liedjes zijn begrijpelijk en vooral ook herkenbaar, bovendien zingt en speelt hij zuiver als het maar zijn kan.

Na Daniël gingen we al snel verder met Arie Spaans, die vanavond onder de vlag van zijn band Naked speelde. Hij had voor de gelegenheid zijn bassist meegenomen, wat er voor zorgde dat zijn nummers een wat voller karakter kregen. Je merkt al gelijk dat je hier te maken hebt met een ervaren artiest, een bolwerk van kunsten en kennis. Vrijwel naadloos smelt hij zijn nummers aaneen tot een volwaardige set, waarbij hij eigenlijk niemand de tijd gunt om het in te laten werken. Drie kwartier lang brengt hij ons het beste wat al die jaren Naked heeft gevormd. en dat blijft vooral bij. Velen herkenden de meeste van zijn nummers, al zat er ook voor mij toch aardig wat materiaal tussen wat ik nog niet eerder had gehoord. Ook hij blijft dus verrassen. Meer hoef ik eigenlijk niet over hen te zeggen.

Alsof het een systematische opbouw is, gingen we van 1 singer-songwriter naar een duo, en van een duo naar een powertrio. Three (en niet tree, zoals op de agenda stond) is een Leids Powertrio wat gestuurd wordt door de singer-songwriter Renee Stevense. Renee speelt, wanneer ze solo optreedt, op haar contrabas. Toch laat ze die thuis staan als ze met de band optreedt. Om het geheel, en vooral haarzelf wat beweeglijker te maken hing er dit keer een basgitaar voor haar. Het effect was meteen duidelijk, want net als het publiek, stond Renee al na het eerste nummer vrolijk mee te bewegen op de nummers, die een gezellige afwisseling vormen op het, toch vaak zwaar liggende singer-songwritergenre. Toch blijven het liedjes met een verhaal, wordt het geheel niet te penetrant, en gaat het vooral om het verkondigen van de boodschap. Naast zang en bas omvat Three dus ook een gitarist, keyboardist, backing track op de laptop, die overigens goed georganiseerd is, in tegenstelling tot veel artiesten die ik vaak een half uur zie kloten op dat ding voordat ze een nummer meespelen, en tot slot 2 backing vocalisten. Eigenlijk kom ik dan op 6 à 7 man, toch weet Renee haar band met 3 man te vormen, en het toch als een volle band met inderdaad een man of 6,7 te laten klinken. Ik vind het knap...

Volgende week gaan we de zaal overigens platspelen met Jester of the King, Arthur Adam & Helmlet.

From the V.I.P Seats - SpaceBoy, Porridge, Marten de Paepe, Merel Hutten en Dann du Jour

vandaag was het weer een erg drukke dag voor het songwritersguild. Eens in de twee weken nodigen wij een artiest die die avond in Lokaal Vredebreuk gaat optreden, uit voor een interview en een liveshow in Kakafonie, een radioprogramma op Midvliet FM. De dag begon dus met Merel bij Midvliet. 's Middags hadden we in het kader van de Haagse Pop Week ook nog een optreden in Hotel het Centrum, met Spaceboy



en Porridge, om vervolgens 's avonds met volle zin in Lokaal Vredebreuk aan de slag te gaan. Erg veel werk, maar wel heel leuk, en wie zei er nou dat er nooit wat te doen is in Den Haag? In Lokaal Vredebreuk stonden vanavond Marten de Paepe, Merel Hutten en Dann du Jour op het programma. De volgorde van spelen was zo bepaald, aan de hand van de reisafstand van de verschillende acts.

Marten de Paepe is zelf ook actief als organisator in Nijmegen, waar hij zelf optreedt, maar daarnaast ook vaak andere acts de kans geeft om op te treden. Het accent mag dan bij het introduceren tussen de nummers door duidelijk aanwezig zijn, gekgenoeg hoor je wanneer hij zijn nummers zingt alleen maar een zuivere stem, die ook nog eens lekker in het gehoor ligt. Fijne liedjes om naar te luisteren geven me niet het gevoel dat ik verplicht wordt om alle aandacht op hem te vestigen, juist daardoor bleef ik interese houden. Hij speelde verder een set met veel materiaal, een aantal nummers kende ik al van hem, maar het blijkt dat hij ook niet stil is blijven zitten met schrijven, want er zaten er ook een aantal tussen die ik (en Kat) nog niet eerder hadden gehoord. Ik vind dat een goed teken!

Nadat Marten zijn set had afgerond, was er even een beetje omboutijd nodig om de piano, die Merel helemaal uit Amsterdam in de trein heeft meegesjouwd, te installeren op het podium. Het lastige met stagepianos is dat er eigenlijk geen ruimte is voor een microfoon. Als er al ruimte is, dan staat hij in een dergelijke positie dat hij, of halverwege een nummer naar beneden zakt, of zelfs helemaal omdonderd, met alle gevolgen van dien. Gelukkig konden we met een beetje passen en meten (vooral met ducttape) een stevige constructie in elkaar flansen. Maar goed, Merel begon haar set rustig aan met een gezellig babbeltje met het publiek, hier en daar een beetje muziek tussendoor, die overigens goed uitgelegd werd. Alhoewel het soms best wel metaforische teksten zijn, zien velen er toch wel punten van herkenning in. Nummers die echt ergens over gaan, sterke teksten en een gezonde dosis sarcasme is de basis die door het brede zangbereik en melodieuze pianospel van Merel bij iedereen goed vielen. Ik pikte hier en daar toch wel op dat het publiek onderling instemde dat ze allen toch wel onder de indruk van haar set waren.

Omdat we toch altijd een beetje bijtijds klaar proberen te zijn iedere zondag, werd het al snel proppen toen Dann du Jour om kwart over 11 nog moest opbouwen. Toch stond ook hij al snel op de juiste plek te spelen. Mooie liedjes, zuivere zang en een uitgebreid gitaarspel, met af en toe wat effecten. Toch had ik nog steeds het idee dat ik naar een singer-songwriter aan het luisteren was, niet naar een rockband. De kunst is natuurlijk om het met mate te gebruiken, zodat het niet gaat storen en uiteindelijk gaat irriteren. Dann wist dit goed af te stemmen. zijn nummers zitten lekker in elkaar, luisteren lekker en melodietjes die dan toch wel een tijdje bij je blijven hangen. Een goede set later waren we dan toch om precies 12 uur weer klaar, zodat iedereen toch nog op tijd thuis was. Maandag weer fris aan de slag natuurlijk.

Volgende week, op 16 september spelen Naked, Three en Daniël Sensit weer de sterren van de hemel in Lokaal Vredebreuk. Tot dan!

Merel Hutten in Kakophonie

Katbite, Lukas Batteau, Chinup and Mia Silvas

16 September - Lokaal Vredebreuk - Naked, Three and Daniel Sensit

9pm Lokaal Vredebruek, free entry

Daniel Sensit - who has jsut released his new album "Part of You"

Heb altijd in bandjes gezongen als leadzang. Meest bekende in Den Haag is de band Nangyala, een symfo rockband. Sinds vier jaar ben ik bezig om een ander vorm te vinden wat betreft muziek maken. Op dit moment is dit singer/songwriting. Maak korte pop/rock liedjes met gevoel, vandaar Sensit, een verbastering van sensing it. Uiteindelijk wil ik een akoestische band oprichten met contrabassist, piano, viool, gitaar, en twee backingvocals. Hier ben ik thans mee bezig.

Naked

Eind 2002 heeft Arie Spaans Naked opgericht.
Er waren songs en er was een band. De bandnaam komt van de gelijknamige film van Mike Leigh uit 1993.
Arie is songwriter, zanger en bassist en heeft vooral met de Haagse band Suburbs zijn sporen verdiend.
Naked is in 2003 gaan opnemen met diverse producers (o.a. Bas van Wageningen, Shell Schellekens en Chris Muller). In 2004 won Naked de prijs voor het beste Haagse album van dat jaar.
Vooral in Den Haag en omstreken heeft Naked veel gespeeld en faam verworven.
De laatste 2 jaar is het stil rond Naked. Er werd sporadisch opgetreden in Den Haag en Amsterdam. De vraag naar wat er met Naked is gebeurd wordt door velen gesteld.
Wel nu, de tijd is aangekomen dat Naked langzaam uit haar schulp kruipt.
Nieuwe songs worden live gespeeld, waarbij Arie zich laat begeleiden door akoestische-en elektrische gitaar. Deze combinatie zorgt ervoor dat de sound van Naked zowel dromerig en melodieus, maar ook heftig klinkt.
Naked bestaat weer en dat mag gehoord worden.

Three

renee stevense | vocals , basguitar
wouter serdijn | keyboard & drums, backing vocals
gerard hoog | guitar, backing vocals

three is een nieuwe naam in het circuit!
de muzikanten niet…
de muziek is voor velen een feest der herkenning. er valt een beetje ‘b52’ uit te halen, maar ook ‘japan’, ‘depeche mode’ en ‘the police’. de teksten van stevense en het jank geluid uit de toetsen van serdijn doet soms denken aan ‘the smith’. in combinatie met de enorme snelle, strakke en gevoelige snaren van hoog, valt niets anders te zeggen dan;
‘three is good for me…

Big update to come

Oh the amount of videos and reviews and things.. but its been a crazyly busy week so i will have a catchup next week. If you cant wait, go to youtube.com/katbite to see some of the stuff thats been going on

ill be back once the chaos is over... a bit

Noblesse plays acoustic!

Orson from Noblesse plays regularly solo, so this is something in the middle, acoustic with the band ! Its tomorrow, 11 September in Cafe Greve on the Torenstraat, at 18.30.

The Stud Muffins will be playing acoustic afterwards!

Midvliet today!

Merel Hutten will be performing live on Radio Midvliet at 1.30pm topday

website of Merel

A Geheim Berichtje!

For all those guild members who have registered on the forums, the spam has now been deleted, and, sorry the porn also, but there is a new message, in verband met de laste omstandigen for someone who wanted to help out the guild in some way or another. It is a simple task requiring only a good beheasring in het nederlands en internet connectie. En als je zin in hebt, natuurlijk.

Check it out

Badmen in Lokaal Vredebreuk

Badmen

Dit weekend in Den Haag: GROUND2Festival!

Met: De Kift, Mercy Giants, Appie Kim, Roy Santiago, The Puddle Parade, Wouter van Veldhoven, iPennies, Modules, DB en Jorg!

*************************************************
a.s. weekend in Den Haag: Ground Two - het Haagse
broedplaatsenfestival. Op tien locaties in Den Haag is van 6 t/m 9 september een programma vol vernieuwende kunst en muziek. Ground Two is geen commercieel festival. Het volledige programma, inclusief alle
feesten, is GRATIS. Unieke locaties, zoals bijvoorbeeld Villa Ockenburgh, net buiten de stad, in het groen achter Kijkduin. In enrond de Villa wordt een compleet festival binnen het festival neergezet.

Op een speciaal gebouwd houten podium optredens van o.a. De Kift, Mercy Giants, Appie Kim, Roy Santiago, The Puddle Parade, Wouter van Veldhoven, iPennies, Modules, DB en Jorg. Hiernaast ook nogbeeldende kunst en theater en eten en drinken en (als het goed is) zonneschijn


Wees erbij en spreid het woord, zeg het voort !
check de websites : www.hetbinnenhof.org en www.hetdepartement.net

From the V.I.P Seats - Badmen, Joplin and Arjan van Bommel

We organiseren nu bijna een jaar iedere zondagavond een drietal optredens van singer-songwriters, acoustische duo's en gelimiteerde bandsettings van acts die normaal elektrisch spelen. Heel vaak is het erg gezellig, de sfeer is eigenlijk altijd goed, maar de ene keer staat het vol, en de andere keer is er een handjevol toeschouwers op af gekomen, we hebben zelfs (gelukkig maar één keer in dat hele jaar) meegemaakt dat er meer artiesten dan toeschouwers aanwezig waren (Kat en mij natuurlijk niet meegeteld, wij zijn meubilair, geen toeschouwers ;-),dus echt 2 man in de zaal). Op zich is het de laatste paar maanden wel aardig drukker geworden, helemaal voor de zomervakantie, misschien wel omdat we zo ongeveer de enige locatie waren die doorging met de programmering in juli en augustus. Toch blijft het erg onvoorspelbaar, wordt het druk of blijft het rustig. Ik had toch een beetje rekening gehouden met het feit dat het rustig zou worden. Ten eerste was de UITmarkt natuurlijk nog in volle gang, ten tweede is het nog steeds vakantie, en ten derde hadden we ook nog eens alleen maar acts van de andere 3 grote steden, Amsterdam, Utrecht en Rotterdam. Toch was het tegen half tien al aardig gezellig aan het worden, halverwege de set van JopLin was het zelfs druk! Het is dus eigenlijk bijna net zo onvoorspelbaar als het weer. JopLin, BadMen en Arjan van Bommel hadden zelf aardig wat volk op de been weten te krijgen.

Zoals afgesproken, en om het publiek te motiveren om te gaan luisteren in plaats van ouwehoeren (wat ook gezellig is, maar niet echt samen gaat met singer-songwritermuziek), waren Joppe en Lindy, JopLin dus, de eersten die zich mochten laten horen. Na een leuke pakkende aankondiging van Joppe zelf, was de aandacht gelijk gevestigd op de twee die op het podium zaten, beide op een barkruk. De liedjes van JopLin zijn erg mooie, fragiele, zachtzinnige liedjes. Verstaanbaar ook, JopLin is een van de weinige acts die ik ken die zo fragiel en poëtisch in het Nederlands kan zingen. Zoals gezegd, werd het drukker en drukker, waardoor de twee even moeite hadden om de aandacht vast te laten houden, maar door net even wat zachter te gaan spelen werd het in de kroeg ook al snel stiller. Uiteindelijk hebben ze beiden een prachtige set neergezet, die een diepe indruk bij mij heeft achter gelaten.

De tweede act van de avond waren de twee Engelse mannen van Badmen. Gewapend met een twaalfsnarige acoustische gitaar en een Ibanez Hollowbody artcore basgitaar en een stevige pot drank en drugsgerelateerde teksten brachten ze een verhaal waarin ongetwijfeld meerdere mensen zich in zullen herkennen. Niet zozeer het gebruik, maar meer de verleidingen, de levensstijl en de scene waar je je in begeeft blijven de mannen van Badmen aan refereren. Wat wil je ook, als je bassist rondloopt in een shirt met de opdruk "Rehab is for Quitters". De muziek klonk best uniek, de 12string werd ook daadwerkelijk als 12string gebruikt, terwijl de bassist juist erg kalm blijft spelen. Hierdoor bleef de focus verschuiven tussen de twee instrumenten en de zang, wat zorgde voor een interessant geheel. Ook weer erg pakkende teksten, net als bij JopLin, lieten velen in het publiek met de mond open staan. Helaas werd de 12string halverwege de set een 11string, maar daar wist hij goed mee door te spelen. Hij had wel meer pech met zijn gitaar, want zijn element bleek ook niet te werken, waardoor we de gitaar met een microfoon moesten doorversterken. Iets wat eigenlijk ook best aardig klinkt. De mannen waren ons aanbevolen door The Sound of Amnesia, dus dat is best wel even een bedankje waard. Dit was echt een hele aardige act om er bij te hebben.

Arjan van Bommel mocht de avond afsluiten. Naarmate het later werd, werd het publiek ook in meerdere mate beneveld, waardoor de drank en kroegbluesliederen van Arjan erg gepast waren. Arjan, die samen speelde met een gloednieuwe bassist die hij gisteren tijdens een ander optreden tegen het lijf was gelopen, brengt zijn nederlandstalige nummers op een leuke manier, veel humor werd gebruikt om de best trieste liedjes een leuke twist te geven. Normaal gesproken zijn we altijd om 12 uur wel klaar met de optredens, omdat het dan ook snel leeg loopt. Begrijpelijk, want de meeste mensen die moeten op maandagochtend gewoon weer voor de baas paraat staan. Vanavond ging Arjan gezellig door tot tien over half 1 en niemand had daar eigenlijk een probleem mee. De meeste mensen bleven toch nog even tot het eind van het optreden, terwijl Arjan als een diesel doordenderde. Naar eigen zeggen kon hij niet kiezen welke nummers hij uit zijn repertoire van zes uur wilde weglaten.

Het was een supergezellige avond, met veel variatie in de muziek, bezoekers die van heine en verre kwamen kijken naar deze 3 niet-haagse acts, plus een gezonde dosis Haagse singer-songwriterliefhebbers. Dries mist wat, nu hij op vakantie is. Ook leuk: Volgende week zondag hebben we Marten de Paepe, Dann du Jour en Merel Hutten. Merel zal overigens eerder die dag te gast zijn in de show van Kakafonie, op midvliet FM. Dit is rond één uur 's middags.

Groetjes en tot volgende week!

Jaap

Leave op Haags Uitfestival - 2 September

1.30pm this Sunday....

Op de informatiemarkt van het Haags Uitfestival zal Edwin van der Hoeven van Leave zondag een onversterkt solo-optreden verzorgen. Bij stand nr76 van het Haags Pop Centrum vertegenwoordigt Edwin het Den Haag Songwriters Guild. Het DHSG, opgericht door Kat Leese en Jaap Verhoef, is ondertussen een begrip in de Haagse muziekscene. 22 september aanstaande verzorgt het DHSG de tweede editie van het Songwriters Condensed festival waar Leave en andere songwriters in het Haags Pop Centrum te zien zullen zijn.